Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

ΗΜΕΡΑ 47

Photobucket


Η ανακάλυψή μου ήταν τρομαχτική...σχεδόν σοκαριστική...
Δεν έχω κανέναν να με αγαπά για αυτό που είμαι...
Όλοι θέλουν να με αλλάξουν...Όσοι με αγάπησαν αληθινά πέθαναν κι έμεινα εγώ μόνη να ζητιανέυω τρύπιες αγκαλιές και ουτοπικά συναισθήματα.
Δεν υπάρχει ανειδιοτελής αγάπη. Δεν υπάρχει γαλήνη. Δεν υπάρχει αγάπη.
Όχι δεν υπάρχει τίποτα και κανείς!!
Ευτυχώς έχω τα χάπια μου και τη φαντασία μου!!

1 σχόλιο:

Ξανθίππη είπε...

Υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη
η αγάπη του ήλιου, της θάλασσας, των ανέμων και των ζώων...
Του δάσους της πέτρας και του νερού.
Της βροχής και της νύχτας.
Υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη...
Και μίσος των ανθρώπων!!