Όλα γκρι

Όλα γκρι...
Οι άνθρωποι, ο ουρανός, ο ήλιος, οι κουβέντες....
Όλα γκρι...
Και κάθε πρωί πετάς κουβάδες με χρώματα,για να τ'αλλάξεις...
Να πάρουν ζωή...
Να πάρουν χρώμα....
Σαν βραδιάσει όμως...
η μπογιά ξεβάφει...
Λιώνει και τρέχει ρυάκια στους υπονόμους...
Και απομένεις εσύ να σκοντάφτεις στον εαυτό σου κι αυτός σε σένα...
Το απόλυτο τίποτα...σαν σε κώμα..
Να βλέπεις τη ζωή να περνά, καρφωμένος στο κρεβάτι σου...
Όλα γκρι... όλα άοσμα... ανούσια...
Κάνεις όνειρα τη μέρα, που γκρεμίζονται κάθε που βραδιάζει...
Μακάρι να μη βράδιαζε ποτέ!!!
Η νύχτα αργή...μακρόσυρτη...
Σαν κηδεία...
Γεύση γνώριμη...
Θες ν'αλλάξεις τον κόσμο...
Μα πώς να τον αλλάξεις όταν δεν μπορείς ν'αλλάξεις τις νύχτες σου..;;
Βάφτισε το φεγγάρι ήλιο και φώτισέ τις!!
Βάλε τις αναμνήσεις σου σε λήθαργο,
μέχρι να έρθει ο χρόνος να μπουν στο κουτάκι τους!!
Μην αναπολείς...
Μόνο ονειροπόλησε!!!
Βάλε για ύπνο τον μισό σου εαυτό..
Αυτόν που κοιτά πίσω και συνέχισε με τον άλλο μισό!!
Αυτόν που ξέρει να χρωματίζει!!
Και το γκρι χρώμα είναι..
Αλλά ξέρεις πως πρέπει να βγει εκτός παλέτας!!!