Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

ΕΝΤΟΜΑ ΠΑΝΤΟΥ





Έντομα είναι πάνω μου..
σε όλο μου το κορμί..
Δεν με αφήνουν να σηκωθώ..
Με έχουν καθηλωμένη στο κρεβάτι...
Ριζωμένη στη μέση του, να τα βλέπω να περπατάν πάνω μου,
να ξερνοβολούν την ασχήμια τους...
να μου πετούν τις βλέννες τους στη μούρη με θράσος...
κι εγώ....ακίνητη...
Κι εγώ ακίνητη....
Εγώ...ακίνητη...

Έντομα είναι πάνω μου
Σε όλο μου το κορμί...

Με δαγκώνουν...
Με τσιμπούν...
Το κορμί μου κοκκινίζει, πρήζεται και ματώνει...
πληγές ανοίγουν και εκείνα μπαίνουν μέσα στις σάρκες μου...
Τα βλέπω να περπατούν κάτω από την επιδερμίδα μου....
Να την ανασηκώνουν...
Να μου ρουφούν το αίμα και να μου ξεσκίζουν τα σωθικά...
κι εγώ;;
Εγώ να ουρλιάζω και ανήμπορη...Να μην κάνω τίποτα...
Να γουρλώνω μόνο τα μάτια...
Κι όταν ανοίγω το στόμα να ουρλιάξω, εκείνα μπαίνουν μέσα από αυτό...
Παραμονεύουν να με κατασπαράξουν από παντού...!!!!
Έχουν δόντια μικροσκοπικά μα σουβλερά...
Έχουν νύχια που στο πέρασμά τους με κόβουν σα λεπίδια...
Εύχομαι να είναι εφιάλτης και να ξυπνήσω...

Έντομα είναι πάνω μου...
Σε όλο μου το κορμί...
Δεν με αφήνουν να σηκωθώ!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: