ΚΑΛΩΣ ΜΕ!!!

Λάβωσα το κορμί μου ξανά και ξανά...



Ήρθε η ώρα να ορθώσω το ανάστημά μου!!


Βάζω σε σακούλα με πάγο την αιμορραγούσα καρδιά μου..
καρφώνω δύο λάμες στα πόδια μου για να μην λυγίσουν ξανά..
Δένω με γάζες στην πλάτη μου ένα σκουπόξυλο να μην καμπουριάζει
και με ταινία το κεφάλι μου να μη χαμηλώνει!!!

Έχω το κεφάλι μου σε μια μέγγενη!
Κάθε που θα κάνει μία "απρεπή σκέψη-ανάμνηση"..
θα σφίγγω τη μέγγενη!!
Έτσι..για να μάθει να φέρεται και να επαναφέρεται!!!!
Ή ακόμα κι όταν χαμηλώνει το βλέμμα!!
Ποτέ τα μάτια κάτω!!
Όχι άλλο πια!!
Ο κόσμος δεν κρύβεται στο πάτωμα!!!!

Λειψή

Πέθανα...
Πέθανα και ξαναγεννήθηκα μισή...
Λειψή..
Λείπει η μισή πλευρά μου..
Σέρνομαι με ένα πόδι..
Ένα χέρι..
Μισό κεφάλι χάσκει πάνω στον ώμο μου...
Πέθανα όταν έφυγε..
Ξαναγεννήθηκα όταν έπαψα πια να ελπίζω...
Μα δεν είμαι εγώ πια..
Δεν υπάρχουν όνειρα για την ολοκλήρωσή μου..
Δεν πιστεύω πια ότι θα ξαναβρώ την ολοκλήρωση..
Τον έρωτα..
Την ίδια ένταση..
Την ίδια αγάπη..
Μόνο ψέμα και ημίμετρα..
Νερωμένες καταστάσεις..
Τέλειωσα πια..
Είμαι τελειωμένη..
Αιώνια να σέρνομαι κατάχαμα..
Χωρίς άλλο μισό..
Καταδικασμένη μισή!!