Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008
ΗΜΕΡΑ 1
Αύξησα τη δόση...
Τα χάπια ακόμη δεν κάνουν τίποτα...
Νομίζω πως με έχουν καταλάβει....
Το κορμί μου με προδίδει....
Τα μάτια μου κολλάνε στο κενό και δεν φεύγουν απο εκεί με τίποτε...
'Οταν όλοι με κοιτούν, γουρλώνουν τα μάτια τους αφού το ΄χω κάνει εγώ πρώτα..
Το κορμί μου με προδίδει....
Με παραμονεύουν...είναι παντού!!
Ακούν την ανάσα μου..κοιτάζουν την κάθε μου κίνηση..είναι παντού...δεν βρίσκω ησυχία...
Μπαίνουν μέσα στο κεφάλι μου...ακούω τις σκέψεις τους...μιλούν για μένα...
Το κορμί μου με προδίδει...
Θα το καρφώσω πρώτη πριν προλάβει να με "καρφώσει" αυτό...
(πρόκειται για ένα φανταστικό ημερολόγιο)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Τα αντικαταθλιπτικά ανάστροφα μες την χάση άηχης ψυχής και σώματος αποκομμένοι από τους γύρω, από το είναι μας.
Μου έλειψαν τα ποιήματά σου, ευτυχώς επέστρεψε.:)
Δημοσίευση σχολίου